Cordoba, Barcalona & Girona

He allemaal,

we zitten al weer op het laatste gedeelte van de reis en hebben jullie nog niet eens verteld hoe het was in Córdoba! De flamenco in Sevilla was trouwens erg bijzonder. In een achteraf buurt, midden in een woonwijk, lag een bar. Het was er erg druk, maar gezellig. De sangria was er goed en de entree was gratis. We raakten aan de praat met wat ouwelui uit Italie. Een van hen legde ons uit waarom hij flamenco zo bijzonder vond: de ritmen en maten zijn niet na te doen! Het is een soort van jazz van spanje, maar dan veel opzwepender en energieker dan de jazz die wij gewend zijn van o.a. Hans Teeuwen.

Slapen, uitchecken, treinen en naar Cordoba! We kwamen daar vroeg aan, uurtje of half 10. Toen zijn we gaan lopen. Oh het is hartstikke mooi daar! We moesten meteen door een paar parkjes lopen en ons hostel zat in de joodse wijk..het oude gedeelte van de stad, vlakbij de Mezquita. Dit gedeelte is omheind met een soort kasteelmuur. Toen we daardoorheen liepen waren we meteen in een doolhof van kleine straatjes met barretjes, winkeltjes en natuurlijk winkels met toeristische kutzooi.
Ons hostel was niet ver lopen en het lag midden in de wijk. Dit was ook weer een super mooie. Lekkere binnenplaats met lage stoelen en tafels met kussen en natuurlijk de typische bloempotten aan de muur.

In het hostel ontmoetten we nog een Indische gitarist. Hij speelde klassieke Spaanse gitaar en hij was speciaal voor het gitaarfestival in Cordoba. Hij had echt een geweldig verhaal. Hij had namelijk een gitaarwedstrijd in India gewonnen. Normaal gesproken zou ie daar nooit aan meedoen, hij had namelijk een hekel aan wedstrijden. Maar omdat de hoofdprijs een trip naar Spanje was, het land van zijn dromen, inclusief workshops en een optreden op het Cordoba Guitar Festival, had ie toch maar meegedaan... En dus gewonnen. Jammer genoeg hebben we zijn gitaarspel niet meer kunnen horen en ook het gitaarfestival zat er niet in vanwege de dure tickets. Wel zijn we uitgenodigd om in december naar een festival in India te komen, maar dat is ook niet te betalen.

Dan maar even douchen en daarna lekker op pad. We hebben meteen de Moskee bezocht. Lekker 41 graden weer dus maar gauw op zoek naar de airco. De moskee was super mooi, alleen wat die moskee zo bekend maakt, is, naast dat ie onwijs groot is, dat er in het midden een kerk staat. In de tijd van Karel de 5e (of een ander nummer) wilden ze alle moskeen afbreken, maar Kareltje heeft ervoor gezorgd dat de grootste en mooiste bleef staan. Hij is ook erg mooi. Het leukste gedeelte was toch de moskee, in het kerkgedeelte stond het weer vol met lelijke gouden atributen, rare beelden en ''pracht en praal''. Er hingen ook veel schilderijen, zowel moslimachtige en christelijkachtige. Goed om dat zo naast elkaar te zien hangen!

Verder hebben we het erg rustig aan gedaan. Tegen een uur of 10 hadden we een lekker avondmaaltje gemaakt, met allemaal verse groenten en vlees. We kregen complimenten van wat mensen die naast ons magnatron-paella zaten te eten. We vroegen of ze ook wat wilden proeven. De 2 jongens uit Groningen en het meisje uit Australie waren blij, al helemaal toen we de honingmeloen klaarmaakten. We hebben die avond lekker Hollands zitten praten, Rein speelde wat gitaar en voor we het wisten was het alweer half 2. Naar bed!


Zondag, de dag van de grote match natuurlijk, stonden we vroeg op om naar Barcalona te gaan. Daar kwamen we, na een mooie treinrit in een super-de-luxe AVE trein, om 2 uur op een mega station aan. Eerst wat info gevraagd en op zoek gegaan naar een internetcafé. Daar gingen we op zoek naar hostels. Hostels genoeg hier, maar geen één was er vrij. Jawel, een paar, maar die waren veel te duur. Niet heel gek ook natuurlijk, op een zondag. Girona was onze laatste hoop, want in alle andere omringende steden waren geen hostels beschikbaar. Alleen in Girona was er 1 met kamers vrij, maar die namen de telefoon niet op. Na dit dilemma en een blikje tonijn met pasta besloten we om toch door te reizen naar Girona. Op goede hoop dat het hostel wel bestond.

Om half 7 kwamen we aan op een veel kleiner station. Hier hadden we weer een beetje tegenslag: de toeristeninformatie was dicht!! Dus ja, op zoek naar een kaart en als je het vroeg bij het cafétje, verwezen ze je terug naar de toeristeninfo..die dicht was! Haha..
Dus we zijn maar naar een soort van "supermarkt" daar gegaan om een kaart te kopen. Die hadden ze: 5 pleuro en je kon er een tent van maken, maar we hadden een kaart!
Het hostel was zo gevonden en maar 10 minuten lopen.

Het hostel was gelukkig open! We hadden blijkbaar het nummer van het hoofdkantoor gebeld in Barcelona.
Het hostel heet Equity-point, een eco-hostel met papieren lampen, kartonnen banken (die trouwens heeeerlijk zitten) en spaarlampen. Wanneer je een extra lamp wil op je kamer moet je gewoon bijbetalen!
We hadden echt een vette badkamer. Deze had een levensgrote Jezus op het plafond en een soort van bakstenen wasbak. Later vertelde een meisje die hier werkt dat dit gebouw een oud ziekenhuis was geweest. Ze deed eerst een beetje geheimzinnig en vroeg of we het nu wilde weten of later haha. Maar onze badkamer bleek dus het oude kapelletje te zijn geweest. Lol.

Pep was helemaal blij, want we waren dus optijd in een hostel om de finale te kijken. Allister, een engelsman die hier werkt, verwees ons naar het dakterras/bar waar de match op zou staan. Het bier was 1.50 dus ja geen moeilijke keuze dan!

Hierboven ontmoetten we Joerie, een jongen uit een dorpje bij Rotterdam, en Julie, een Duits meisje dat in Groningen studeerd. Zij was ook voor Nederland, want Spanje had hun aars hard gekickt en ze wilde dat ze teruggepakt werden.

Uiteindelijk een teleurstellende uitslag, maar dan gingen we maar drinken uit depressie was het plan. Overal reden er toeterende auto's en er was vuurwerk..zoals gewoonlijk in Spanje. We hebben directies gevraagd naar een paar leuke barren hier in de buurt en Joerie, Julie en een paar Franse meisjes gingen met ons mee. We zijn uiteindelijk in een soort openlucht discotheek beland. Kei gezellig en alle Queen nummers en Village People kwamen voorbij.
Rein voelde zicht niet helemaal lekker, we hadden namelijk nog niet gegeten en na wat zoeken vonden we een tentje dat Bikini's had en Braadworst :)
We zijn teruggegaan, hebben nog wat gedronken en zijn naar bed gegaan.


Maandag hebben we het weer lekker rustigaan gedaan en hebben we een beetje door de stad gelopen. We vonden de bar Lizarran, dit is een tapasketen en daar kun je tapas pakken en tellen ze de prikkers die je op je bord hebt liggen..deze vermenigvuldigen ze met 1.45 en dan moet je betalen.
Oh wat hadden ze daar lekkere sangria hahaha (de tapas waren ook lekker)

We hebben een beetje door de oude en nieuwe stad gelopen, het lokale kerkje bekenen en Joerie nog geholpen met zijn stukke telefoon. 'S avonds hebben we op het dakterras hier gechillt, spaghetti carbonara a la nieuwzeelandseoma gekregen en een beetje gepraat over Gaudí, dorpjes hier in de buurt en over het verschil tussen Holland en Nederland. Waarom gebruiken we allebei? Was Holland niet die jongen die zijn vinger in de dijk stopte?

Dinsdag hadden we Allister aangesproken, want we wilden naar het strand voor de eerste keer sinds de regenachtige dag in Alicante. Hij verwees ons naar een aantal dorpjes en wandelroutes, en we hadden besloten naar Llancá te gaan: zijn favoriet.
Een uurtje met de trein (super mooie omgeving: bergen, oude dorpjes, uitgestrekte weilanden en zonnebloemvelden) en daarna met de bus. Hij zette ons af bij een heerlijk klein strandje wat onderaan een woonwijk lag. Zwarte kleine kiezels (bijna zand) als strand, helder water en rotsen in de zee waar mensen afdoken. Lekker windje.. hmm! Het was er echt een paradijs.

Jammer genoeg voelde Rein zich nog steeds niet goed en is niet meer gaan zwemmen. We hebben er nog wat gegeten (heerlijke salade en geklutst ei met de smerigst uitziende zwarte worst) en zijn daarna rond 8 uur naar huis gegaan.

Rein heeft trouwens mijn haar geknipt. Nadat ik zelf de voorkant had verwijderd, knipte Rein een dikke staart van de achterkant eraf. Na een poging om het nog een beetje te fatsoeneren, ziet het er nu eigenlijk erg goed uit. Bijna Enrique Iglesias!

Die avond dronken we nog wat koffie op een terrasje in de buurt, waarvan de ober ons nu al weer kent. De koffie hielp niet om ons wakker te houden. We zijn hier elke avond echt gesloopt.

Woensdagavond zouden we eigenlijk naar Parijs gaan met een slaaptrein. Toen we die wilden reserveren kon dat alleen de dag erna. Waarom weten we ook niet. Dus dat was de enige optie dan maar. Hij was namelijk heel erg goedkoop. 3 Euro voor reserveringskosten.
Toen we die dag op waren gestaan, ontbeten hadden en koffie gedronken hadden in de bar hiernaast (mega frappé's smoothiedingen..brainfreeze!) zijn we naar het station gegaan. Toen bleek uiteindelijk dat de trein vol zat! Dat kon je niet menen! We zouden dus 115 euro moeten betalen om nog mee te mogen, want de trein heeft een speciale 'interrail coupé' en deze zat vol. Nou dat was geen optie dus. We konden de andere nachttrein nemen maar dat was ook 70 euro per persoon. Toen konden we gelukkig nog wel reserveren voor de dag erna, wat een beetje raar is omdat dat gisteren juist niet kon.

We hebben dus een extra dagje Girona gekregen zo, en hebben woensdagmiddag besloten om dan toch nog maar even naar Barcelona te gaan! Is toch maar anderhalfuur met de trein. Deze treinen kosten namelijk niks, en na de verhalen van de Nieuwzeelandseoma over de Sagrada Familia, vonden we dat we toch nog maar moesten gaan.

In 4 uurtjes hebben we Barcelona gecheckt..niet veel maar wel wat we wilden zien. Eigenlijk was het plan om met de touristenbus mee te gaan en uit te stappen op de plekken die we wilden zien. Maar die stomme bus kost 22 euro! Nou de metro was 4 euro p.p. voor 5 ritten. Metro dan maar! Simpel, snel en je komt bijna meteen op de goede plek uit.

Allereerst maar naar de Sagrada Familia. Eigenlijk wilden we eerst niet naar binnen, maar toch maar besloten dat dit waarschijnlijk de vetste kerk zou zijn die we ooit zullen zien.
We hadden eerst nog honger en zijn dus (jaja beschamend!!) bij de macdonalds NAAST de Sagrada Familia gaan eten. Ook een beetje contrastverschil. Daarna in de hele lange rij staan voor de kaartjes.
Toen we daarbinnen kwamen was het heel anders dan we verwacht hadden. We wisten natuulijk wel hoe de buitenkant eruit zag van plaatjes en dat ze nog steeds aan het bouwen waren, maar als je er zelf bent dan is het stukken mooier.

De buitenkant is imposant, maar aan de binnenkant wordt je pas echt overweldigd door de enorme ruimte en de geniale architectuur. De kleuren, de vormen en het licht spelen zo mooi samen. Je krijgt na een tijdje echt het gevoel dat je in een bos staat in plaats van een kerk!
We kunnen er niet meer over schrijven, je moet er gewoon naartoe :)
Daarna zijn we nog even naar het museum gegaan waar de mallen staan en foto's van de inspiratiebronnen van Gaudí, en ook de maquettes en schetsen van het uiteindelijke bouwwerk. Iets dat Gaudí vergat af te geven voor zijn dood waardoor het nu zo lang duurt.

Verder hadden we nog tijd om nog wat te gaan bekijken en ik wilde heel graag naar dat Parc Guel, beetje moeilijk te schrijven op dit toetsenbord. Je moet om naar dat park te gaan met een paar roltrappen (in de openlucht?!?) omhoog en ook nog een steil stuk zelf lopen. Je hebt daarna wel prachtig uitzicht over de stad: je kunt de zee zien, de Sagrada Familia en de omgeving.

Dat park was erg mooi. We begonnen bovenaan op de berg in een soort van bos. Hierna liepen we naar beneden naar een groot plein wat op pilaren van mozaiek steunt. Het is eigenlijk gewoon niet te omschrijven, alleen dat de tuin vol met leven zat: geurende bloemen, papegaaien, duzenden toeristen natuurlijk, wat verkopers van zooi en muzikanten.
Op minder toeristische punten was het wel erg relaxt.

Verder was toen eigenlijk onze tijd een beetje op, want we moesten de trein halen. Er ging er namelijk nog maar eentje. Na de tocht naar beneden naar de metro kwamen we 10 minuten voor tijd op het station aan. Kut kaartje kopen! Toen wilde die vrouw ons nog in alle haast reserveringskosten aansmeren en de volle pond laten betalen. Pff.. Was het in Kroatie toch wel makkelijker...gewoon erinspringen en gaan!
Uiteindelijk hebben we het gehaald en hadden we nog steeds niet gegeten toen we in Girona aankwamen om half 11. Oh hemel zij geprijst voor Domino's hahahaa.. Nee mama's het was niet een gezond dagje, maar wel goedkoop!

Allister was jarig geweest dinsdagavond en we hoorden woensdagochtend toen hij aan de telefoon hing dat hij was wakkergemaakt door de politie, zijn geld, sleutels en telefoon weg waren. Die had een kater.


Vanavond, het is donderdag vandaag gaan we dus naar Parijs eindelijk. We hebben een trein geboekt waar we ook een bed in hebben dus dat wordt lekker slapen, en dwars door een heel mooi landschap waarschijnlijk, maar dat zullen we niet zien want dan slapen we hahaha

We vinden het jammer dat we de foto's er niet bij kunnen zetten, dat duurt heel erg lang. Maar die komen sowieso nog vast ergens op te staan als we terug zijn, of we doen een foto-party bij ons thuis!

Sorry voor de grote lap tekst.. we doen zoveel! We houden jullie misschien nog op de hoogste in Parijs, en anders zien we jullie thuis weer.

Heel veel liefs van Pep en Rein