Begin van de vakantie!

He allemaal!

Pep was zaterdagmiddag aangekomen en nadat we een beetje waren uitgeknuffelt zijn we naar Mabel gegaan om daar onze spullen te droppen. We hebben uitgerust en het feest van Mabel meegemaakt. Alles was aan de kant geschoven en voetbal gekeken haha. We zijn die avond nog even uitgegaan. Ik had Pep een leuk barretje laten zien waarbij je door twee kleine luikjes moet en moet bukken om erin te komen. Soort ondergronds jazz-café. Ze hebben daar mojito´s voor 3 euro, maar niet de normale met blaadjes en teveel alcohol. Deze zijn lekker fris. Pep vond ze naar druiven smaken.
Verder hebben ze daar geen behang. Iedereen mag een stift meenemen en wat op de muren schrijven. Kei leuk dus.
Toen naar bed en de volgende dag lekker uitgerust en naar het strand geweest. Nadat we daar 10 minuten lagen begon het te regenen!! Het hele strand was aan het leeglopen. Toen hebben we maar besloten om onder een palmboom even de reis uit te stippelen want dat was nodig.

Het plan:
Maandag met de bus naar Granada. Er rijden namelijk alleen treinen via Madrid en dat is 9.5 uur. Dat is een weggegooide dag voor ons. Daar blijven tot donderdag ochtend om dan naar Sevilla tot zaterdagochtend. Daarna naar Córdoba voor maar één dagje. Even die vette moskee uitchecken. Hierna op zondag ochtend rechtstreeks naar Barcelona om daar weer tot woendagochtend te blijven. Dan naar Madrid (dit is nog ter discussie haha... het is namelijk hier in Granada al 41 graden) Dan daar de nachttrein pakken op donderdag naar Parijs. Dit is 11 uur reizen.. dan kun je net zo goed slapen in de trein. Dan willen we tot zaterdagmiddag in Parijs blijven om vervolgens zaterdagavond weer thuis aan te komen.. Kunnen we zondag lekker uirusten!

Pep had voor mij cadeautjes meegebracht uit Nederland om aan Mabel te geven. Een stel delftsblauwe ovenwanten en een mok met een boerinnetje erop. De ovenwanten waren al meteen in gebruik.
Deze avond hebben we gebeld naar een hostel wat we hadden gevonden op internet. In het Spaans jaja! Lekker goedkoop, en tegen de Al Hambra aan! Dit was alvast geregeld.

We zijn die avond nog uitgeweest en hadden we besloten om zo´n roos te kopen bij van die mensen die kutzooi verkopen in de gehele barrio. Ze vallen je áltijd lastig, en als je er dan eentje wilt kopen dan kun je ze nergens vinden!! Hmm...vreemd!
We hebben nog een briefje geschreven voor Mabel en hebben ´s ochtends de bus gepakt.


4.5 uur met de bus.. Pff. Hoewel het wel een superdeluxe bus was: airco, video, gps en radio.

Maar goed, nu zijn we in Granada! De busreis naar het hostel toe was leuk. We ontmoetten een Nederlandse man die hier al 5 jaar woonde en werkte. Hij sprak me (Pep) aan omdat ik van die beesies op mn tas had gemaakt. Hij legde uit bij welke halte we eruit moesten en zo raakten we aan de praat. De wedstrijd Nederland-Uruguay konden we het beste kijken in ´Hennegens´, een bar waar veel Nederlands zijn. Hij zou er ook zijn, dus wij ook!

Aan het einde van de hoofdstraat stapten we uit, verder met de benenwagen naar het White Nest Hostel. Even afgerekent en daarna genoten! Hip aangekleed, heerlijke bedden en een soort van open binnenplaats met plastic stoelen en doeken aan het plafond. Heel relaxt hier, vooral in vergelijking met de West-Europese hostels van vorig jaar is het net een *****hotel met echt alles wat je aan luxe te wensen hebt. We deelden onze kamer maandag met 2 Koreaanse zussen. Ze waren op vakantie en daarom Europa aan het rondreizen. Ze boden ons nog kaartjes aan voor het Alhambra (de toeristische climax van Granada), maar die waren dan wel 13euro en voor dinsdagochtend 8.30u. No way José! Wij wilden uitslapen, en dat was nodig ook. Verder hebben we de stad bekeken (nog een keer: 41 graden was het...) en terwijl iedereen binnen was, liepen wij daar te zweten door een spookstad. Geen terrasjes om even te relaxen, dus gewoon doorlopen naar de Cathadral en de nieuwe stad bekijken. We hielden t niet meer, de verleiding van een caña bier en een tapa voor 1,70 was te groot. Dan maar binnen zitten. En dat was lekker want ze hebben hier natuurlijk Airco! Tegen een uur of 7 kwam de stad weer tot leven. Later zijn we nog een terrasje op gegaan voor Sangria, boodschappen, een veel te late siesta, waterpijp gerookt in een theehuis (téteria), nog een biertje in een barretje waar heel toffe art hing en uiteindelijk het bed opgezocht.

Dinsdag, vandaag dan: Lekker uitgeslapen. Renée en ik waren allebei best moe van de hitte, het weinige slapen en het harde (ha!) Spaanse leven. We denken dat we gewoon een paar versnellingen naar beneden moeten en meer in barretjes
moeten zitten in plaats van lopen. Nu gaat het weer stukken beter. We doen lekker rustig aan en leven naar de wedstrijd toe (Renée alleen naar de Sangria). We willen ook nog even het Alhambra gaan bekijken en Paella eten. Verder nog geen plannen, we houden jullie op de hoogte met woord en binnenkort ook beeld. Dan dus een 2.0 blog, ha!

Liefs en de groeten uit Granada,
Pep en Rein.