Dag 17, 18 & 19

Na de vorige update liepen we onderweg terug naar het hostel over het plein bij de astronomische of ergonomische klok. Muziek en een grote meute mensen! Er speelde een 10-koppige Balkan Gipsy band live super gezellige muziek. Er hing die avond echt een supergoed sfeertje in Praag. De muziek, de dansende mensen, de mooie stad op de achtergrond en het heerlijke weertje. We vermaakten ons goed, tot kwart over tien toen ze helaas moesten stoppen van de politie. We zijn toen naar het hostel terug gegaan en hebben daar nog heel even gezeten en gesocialised. Op tijd naar bed, want de dag erna zouden we om 11 uur van kamer moeten wisselen.

dag 17, donderdag ----------------------

Na de hele handel van ons verplaatst te hebben naar een andere dorm, met 12 slaapplaatsen dit keer, gingen we met z'n tweetjes een ontbijtje zoeken. Lekker pizza-achtig broodje genomen en doorgelopen naar het plein voor de Engelenbrug. Laura had gezegd dat ze daar zou zitten. Laura gevonden, ze wist een muziekwinkel aan de andere kant van de brug en wilde die ons graag laten zien. Nog geen 10 meter gelopen, staan we voor het stoplicht en zien we Arno en Joerie weer! Na onze eerste ontmoeting in het station van Bratislave hadden we ze al 2 weken niet meer gezien. Hoe klein is de wereld dan toch he? We hebben even staan kletsen over hoe de reis is geweest en hoe Praag beviel. Daarna zeiden we gedag, en Pep zei: we zien elkaar vast nog wel een keer!

Toen weer de brug over en uiteindelijk vonden we de muziekwinkel. Die was veel te duur. We vroegen aan de eigenaar of hij misschien nog een 2e-hands zaak wist. Die bestaan niet in Tsjechie, zei hij. Een andere muziekwinkel dan misschien? Die wist hij wel, en hij wees ons in dezelfde richting als de straatmuziek die we de dag ervoor hadden ontmoet. De metro richting station Andel moesten we hebben. Even op het kaartje gekeken en het bleek goed te doen met de voetenwagen. Half uurtje lopen? Doen! Ho! Een cameraploeg vraagt ons wat we van de gastvrijheid van Praag vinden? Ehm... ja goed, je word niet echt binnengetrokken door mensen die je uitnodigen, maar je wordt ook niet weggekeken. Wel relaxt eigenlijk.

We verlieten de plek en liepen door Praag, weer met z'n 3en, door de oude en daarna de nieuwe stad. Wat een wereld van verschil als je de oude stad voor de nieuwe verwisseld. In Budapest loopt het behoorlijk door elkaar, kwa mensen en winkels. Het volk en toeristen mengt zich daar goed met elkaar. In Tsjechie merk je echt een enorm verschil tussen een toeristisch gedeelte en een nieuw gedeelte, waar vooral de lokale bevolking rondloopt. Het was er ook niet zo overdreven druk zoals in de oude stad. We voelden ons hier wat meer thuis en we vonden de nieuwe stad al gauw veel relaxter.

We vonden een muziekwinkel die niet al te duur was... die zelfs goedkoop was! Renée vond een plastic, groene reisgitaar. Perfect, en niet te duur! Laura wilde nog kijken voor een metalen Ierse fluit, maar die hadden ze niet. Alleen blokfluiten, maar die had ze al 8. Haha. Verder, tijd om te chillen nu!

We vonden een heel tof plekje bij een fontein waar je met je voeten in kon gaan zitten. Af en toen spoot het water er huizenhoog en werd je verkoeld door de nevel. Super tof! Daar hebben we wat gezeten, gekletst, gejongleerd en uiteindelijk werd Renée daar verliefd op haar gitaar, die al gauw de plek van Pep innam.

Goed, de rest van de dag was relaxt, nog in een ander park gezeten tegen een berg aan. 's Avonds super lekker gekookt, kaartspelletjes gedaan en nog meer gekletst. We ontmoetten Betty en Mike, een Engels stelletje, heel aardig en gezellig. Uiteindelijk gingen we pas om half 3 slapen, omdat Renée en Laura verslingerd waren geraakt aan het borduren. Ondertussen zat Pep een random boekje te lezen. Quotes van Ierse bekendheden over het leven.

"Een droom is een opera waarvan je het geluid kan zien."

Pep kreeg inspiratie om naar bed te gaan, en uiteindelijk gingen de dames mee.

Dag 18, vrijdag --------------------
Vrijdag weer vroeg op om uit te checken. Laura en wij zijn vanaf hier onze eigen weg gegaan. Ze ging naar Krakauw, wij naar Dresden. Na een kort afscheid waren we weer op ons twee. De bagage in het hostel gedropt, want we wilden nog naar een expositie van Salvador Dali & Alfons Mucha. Kaartjes waren 150 Ck, Tsjechische Kronen, wat neerkomt op ongeveer 6€ pp. Dat was het echt enorm waard! Echt supervet om de originelen van deze twee meesters een keer te mogen zien. Wow...

Geinspireerd kwamen we op het station. Wachten op de trein... Je raad het al, weer vertraging! Volgens mij hebben we nog geen enkele trein gehad die wel gewoon normaal op tijd kon komen. Daar kwam dan om 4 uur, uiteindelijk, een uur te laat, de trein naar Dresden! Fijne reis gehad. Stille trein, wow!

In Dresden zitten we nu in een hostel... nouja, het is eerder een Hotel met een hoofdletter H. Damn. We hebben een "dorm" voor 4 personen, en die hebben we voor onszelf gehad vanacht! Relaxt hoor, zo'n eigen badkamer met douche en zeep in een flesje, eigen toilet en een gigantisch tweepersoons bed!

Ok nog 1 minuut, we gaan stoppen! Groetjes en tot snel. Nog maar 3 dagen :)

Pep & Rein