De laatste dagen

We zijn inmiddels alweer bijna een week terug, we moesten toch nog even het verslag afschrijven. Vandaar de late, volgende post:

Dag 21 ----------------

We waren laat naar bed, moesten vroeg uitchecken en boekten meteen hetzelfde hostel in Berlijn omdat het zo goed beviel. 's Middags naar Berlijn met de trein. Goed druk met backpackers, iedereen zat en lag over de grond want de trein had dikke vertraging. Eindelijk kwam de trein en binnen 2 uur waren we in Berlijn. tijdens het ritje nog lekker aan de Jagermeister gezeten. Waarschijnlijk heel irritant voor onze Duitse compartementgenoten, en terecht.

In Berlijn kwamen aan op het Hauptbahnhof (Centraal Station). Gigantisch groot! Even een conducteur gezocht en gevraagd waar de trein naar het Ostbahnhof ging. Die ging binnen een kwartier, dus dat was mooi. De regiotreinen in Berlijn waren wazig... Je stapt naar beneden de trein in een grote open ruimte binnen met allemaal klapstoeltjes... Het leek net een goederentrein. En warm dat het was. Daar hadden ze nog minder airco dan in de bussen in Kroatië. De rit duurde wel effe... Berlijn is super groot en heeft wel 10 stations. Toen in het Ostbahnhof uitgestapt. Ook dat station was weer tering groot, veel groter dan het Centraal Station in Tilburg bijvoorbeeld.

We hadden nog een kaartje van het hostel in Dresden en daarop stond een minuscuul kaartje met erop hoe we moesten lopen. Wazig.
We wisten alleen niet aan welke kant van het Ostbahnhof we stonden, dus hebben we een meisje aangesproken. Ze zei dat het wel een stuk lopen was naar dat hostel, en dat we beter een taxi konden nemen. Neee dus... geen luxe bij ons :)
Ze wist wel welke bus we niet moesten nemen en welke kant níet de goede richting uit was. Lekker handig..
Daarna bij een infokiosk gevraagd waar we waren op het kaartje, en we moesten blijkbaar gewoon naar rechts en rechtdoorlopen. Dus zodoende...

De straatnamen op dat ding waren niet duidelijk, maar we zijn op goed gevoel doorgelopen en hebben uiteindelijk een stel straten gevonden die wél op dat kaartje stonden.
Toen hoorde we ineens gescheld achter ons vandaan komen...
Het was een normale uitziende man die een karretje achter zich aansleepte en de hele wereld liep te vervloeken. Op dat karretje stond een doos, vastgezet met een touw.. En ja, dat bleef natuurlijk niet goed zitten. En wanneer dat ding eraf pleurde ging de hele wereld naar zijn grootje! Zo leek het! Die man staat ook op een van onze foto's.

Jeej! In de verte zagen we ons hostel! En grote graffiti schilderingen op muren. Hoe zijn ze daar nou weer gekomen...Gewoon midden op een flatgebouw!
De ingang van het hostel was niet echt goed aangegeven, maar goed.
We hebben uiteindelijk ingechecked en zijn naar de kamer gegaan, dit keer een 8-persoonsdorm..
Jezus wat een kutzooi! Overal lagen bierflessen op de grond waar nog bier uit kwam, sigaretten op bedden en gewoon een hoop troep!
Nou dat was niet normaal.. Er was een Fransoos binnen en die zei dat er een feestje was geweest van 3 gasten uit Noorwegen. Ff gekeken hoe groot de schade nu precies was... Check vooral de foto, en beeld je daarbij in dat je vastgeplakt zit aan de vloer, er overal nog kleinere zooi ligt en je er ruim 15€ pp voor betaald hebt.

Pep werd een beetje pissed off nadat z'n schoenen vast plakten en het Franse jongetje vertelde er niks mee te maken te hebben. Naar de receptie, even vertellen dat het er een beetje rommelig is en of ze het schoon kunnen maken. Gelukkig ging de Fransman ook mee, die kon het verhaal uitleggen toen de baliemeneer heel verontwaardigd aan Pep vroeg: "What happened?".

Toen dat gebeurd was hebben we onze backpacks op het bed gegooid en zijn we Berlijn in gegaan. Een stuk over de voormalige Berlijnse Muur gelopen en daardoor zonder het te weten een stuk verboden gebied doorlopen. Best toffe parkjes en een relaxt sfeertje in de stad... Maar wel ontieglijk groot. Plots kwamen we bij Check Point Charlie uit. Dat was in de tijd van de Muur een van de weinige doorgangen in handen van de Amerikanen. Nu stond er nog een replica, inclusief acteur en actrice waarmee je voor een Euro op de foto mocht. Daarnaast stond een kraampje waar ze communistisch getinte zooi verkochten, waaronder gasmaskers, helmen en mutsen met rode sterren erop. Aan de overkant een snackcentrum, Snack Point Charlie... O..mijn...god... Waar zijn we nu weer beland? Duits hoor.

Snel maar wat gegeten, bij Snack Point Charlie natuurlijk. Lasagne en opgerolde pasta met gehakt... Lekker hoor! Daarna lekker een koffie gepakt om de hoek bij een hippe koffiebar. Daar zaten een paar mensen, kunstenaars en muzikanten vooral. Portfolio's bij, Engels pratend aan de telefoon met fotoboeken op tafel.

Toen de metro genomen richting hostel. We kwamen langs de oude haven. Leek wel leuk, dus maar even gechilled. Terug bij het hostel ons omgekleed in de iets opgeruimde maar nog steeds verrotte kamer, en even zitten kletsen met een Aussie genaamd Blake. Hij wist wel een paar leuke clubs in Berlijn. Al die verrotte gebouwen waar we eerder langs waren gekomen bleken dus underground nachtclubs te zijn. Er was ook een grote fabriek vlakbij het hostel waar de avond van te voren een groot feest was. Vet!

Vol goede moed en behoorlijk moe vertrokken we met z'n tweetjes op zoek naar die fabriekshal. Dicht! Louche Bar... Open, maar wel angstaanjagend met uitsmijters die kijken alsof ze je af willen maken. Okay... Weer ff verder kijken. Aan wat mensen gevraagd of ze wisten waar we uit konden gaan, maar niet echt meer ideeën dan die al op ons landkaartje stonden, hadden ze niet. Toen nog 2 gasten op de fiets die vroegen waar Praag lag. Daar gingen ze heen fietsen, en ze kwamen net uit Gronichem. Right, haha!

Toen maar wat alcohol gekocht voor onderweg, want de avond zag er steeds kanslozer uit. Onderweg langs het water wat zitten drinken. 5 Meters van ons vandaan lag een zwerver... "Ich bin ein Alkoholiker". Joh! Die man lag echt hard kapot te gaan op de weg, dus de informatie was een beetje overbodig.

Verder op pad, achter een groep mensen aan gelopen die eruit zagen alsof ze gingen stappen. We kwamen aan bij een openlucht bar en ontmoetten 3 Franse mensen, 2 jongens en een meisje. Ook zoekende naar clubs. Dit was niks, die openluchtbar. Er was wel vuur en alles, maar geen mens binnen. Langs de Berlijnse Muur verder gelopen. Overal grote kunstwerken! Die graffiti was niet normaal... We hebben er zeker een half uur langs gelopen en de kunst hield maar niet op! Prachtig!
Er stonden namen en e-mailadressen onder, dus waarschijnlijk had je een vergunning nodig om op de muur te tekenen. Maar de avond was al weer goed.
Toen hadden we besloten naar een club te gaan die volgens het kaartje een stuk goedkoper was. Maar overal zagen we mensen de andere richting uitlopen...dat kan ook niet goed zijn.
Toen we daar aankwamen, en we hadden ondertussen al 2 uur gelopen, was dat pokkeding ook dicht! Godverdomme. Daar loop je dan in de ''Party capital of Europe''.
We hadden op de heenweg een barretje gezien, waar in iedergeval een toilet moest zijn en een glaasje bier. Dus wij zijn daar heengegaan, afscheid genomen van de Fransen want die gingen ergens wat eten.

We hebben daar 3 kwartier gezeten, totdat het dicht ding. Er zaten een stel Duitsers aan de tafel naast ons (verder ook de enige klanten) en ze begroetten ons gelijk.
We hebben daar even gezellig mee gepraat, en ze wisten zelf ook niet of er wat open was op Zondag in Berlijn. Ja behalve een soort van swingersclub met donkere hoekjes en een dansvloer...Nee bedankt.

Toen stonden er ineens 3 Engelse meisjes aan tafel en vroegen aan ons en de Duitsers of we Engels spraken of we nog clubs wisten om uit te gaan...
Nou, gezellig...loop maar met ons mee dan! Ze kwamen uit Manchester en waren behoorlijk posh.
Na nog een halfuur gelopen te hebben kwamen we wat mensen tegen en hebben daar gevraagd of er wat te doen was in de buurt. En ja hoor, er was blijkbaar een super vette club open, op het water niet ver van waar we waren.
Joepie!
Wat een chille bar! Een hoop Nederlanders, en de helft van de bar was op vlotten in het kanaal en er lagen overal kussens. Lekkerrrrr...
We hadden een hele groep mensen bij elkaar verzameld... De Engelsen en een stuk of 5 Amsterdammers (waaronder een uit Oosterhout) en de groep werd steeds groter. Eerst nog een man uit Noorwegen die 7 jaar in Nederland woont, en later nog een paar Oostenrijkers. De Nederlanders hadden mooie bijnamen als Herliche Heinrich en zongen een liedje:

"Meine muti hat closetpapier mit Blumechen, meine muti hat closetpapier mit Blumichen. Meine muti hat closetpapier mit Bluumehechen, meine Muti ist ein Wunderschönes Frau!"

Echt een heerlijke afsluiter hebben we gehad.. alleen was het wel bijna licht toen we vertrokken.
We hebben een taxi genomen omdat het zo ver lopen was en we beiden echt super moe waren.
Daarna lekker het krakende, met ijzeren veren en kartonnen bodem - bed in.


Dag 21 of in ieder geval Maandag----

Rein werd overhaast wakker... Hoe laat was het? 09.50. Shit! We moesten om 10 uur uitchecken... Nou dat is ook niet lekker uitslapen na een avondje stappen. Dus snel alles ingepakt en uitgecheckt. Als we bleven moesten we nog een nacht betalen en die gingen we niet blijven. We hebben onze bagage maar in een opslagruimte van het hostel gezet en zijn naar het park gegaan. Uitrusten...
Pep ging slapen op een bankje en Rein ging foto's maken van Pep die aan het slapen was op een bankje.
Toen kwam er een zwerver aan die naast Pep zijn bankje ook ging slapen op zijn eigen bankje... Haha.

Nadat de katers een beetje gezakt waren, zijn we eerst maar naar het station gelopen om te kijken hoe de trein terug naar huis ging. Het stond lekker verrot aangegeven allemaal, maar uiteindelijk vonden we de DB (Deutsche Bahn) Kiosk. Nummertje getrokken en vervolgens 3 kwartier gewacht tot we aan de beurt waren. Het ging niet echt vlot daar. We kwamen erachter dat er een slaaptrein naar Venlo ging, maar die kostte 40€ pp. aan reserveringskosten. Gelukkig voor ons ging er ook nog een andere trein, gratis. Het nadeel was dan wel dat we 3 keer over moesten stappen en midden in de nacht 3 uur moesten wachten in Düsseldorf. We dachten er even over na...

Het was 3 uur, hadden nog lekker de hele dag om te doden. Door de gaarheid die we op hadden gelopen door de avond van te voor, hadden we nergens zin in. Na een witte chocolademelk bij de McCafé (goede toelie!) besloten we om naar de Berliner Zoo te gaan. Al snel stonden we aapjes te kijken terwijl we "Meine Muti" zongen. Best leuke beesten hadden ze daar, vooral de nachtdieren waren tof. Bushbabies, soort van springende aapmuizen, zaten een kangoeroekonijn te pesten door steeds aan zijn staart trekken en weer snel weg te springen. Prachtig! Verder was het vooral deprimerend om leeuwen gestressd te zien ijsberen in een hok van 3 bij 3 meter, terwijl kinderen op de ramen sloegen, schreeuwden en rondrenden. Een aap plukte zijn staart kaal, terwijl een handjevol mensen voor het raam stond om allemaal om de beurt wat prachtige foto's met flits te maken. Met een dubbel gevoel besloten om op een bankje te crashen en gewoon ff lekker te genieten van het weer en de afgelopen vakantie.

Rond half 7 was het tijd om weer richting hostel te gaan waar onze spullen nog lagen. We haalden de tassen op en liepen naar het station. Een Subway broodje gehaald en die lekker opgepeuzeld terwijl we op het perron op de trein zaten te wachten. Nouja lekker, Pep had Spicey Sauce op zijn broodje gevraagd, en die was een beetje te Spicey. Lippen stonden een half uur later nog in brand, en ook het urineren later in de trein was geen pretje. Verder, vooral Rein, wel erg lekker gegeten.

Om 9 uur kwam de trein. Een ICE! Zo'n witte, snelle trein bracht ons naar Düsseldorf. Lekker geslapen, totdat we om half 2 aankwamen en we eruit moesten. Gaap. Eerst maar even gecheckt voor de volgende trein, hoe laat en op welk spoor die kwam. Het was geen grapje van de sjagrijnige mevrouw bij de DB eerder die dag, de trein kwam echt pas om half 5. Nouja, dan maar ff wat eten of drinken. Eerst de Mac, een milkshake gedronken. Naast ons zat een wazige vrouw van in de 40, die zooi aan het verzamelen was. Op haar dienblad stonden lege bekertjes keurig netjes naast stapels papieren suiker- en melkpoederzakjes, alles perfect geordend. Ze wilde onze lege bekers ook wel, maar die kreeg ze dus mooi niet he. We gooiden de lege bekers met veel plezier in de prullenbak, en liepen naar buiten. Net buiten het station vonden we, als een pot goud aan het einde van een regenboog, toen echt het beste barretje ooit. Open, tot 5 uur 's nachts! Binnen stond Griekse muziek aan en er zaten wat stamgasten biertjes te drinken. Daar hebben we nog lekker gezeten tot het weer tijd voor de volgende trein was.

Vanaf daar ging het vrij snel. We moesten een half uur naar Mönchengladbach, half uur wachten op de trein naar Venlo, half uur wachten op Venlo op de trein naar Tilburg, proberen om niet in slaap te vallen en een station te missen. Gelukkig had Rein geen alcohol op, want Pep lag al gauw te snurken. De reis ging verder super, en om half 8 kwamen we aan op het station waar mama ons stond op te wachten. Een super warm ontvangst, we waren gesloopt. Snel naar huis en eventjes zitten kletsen, daarna naar bed en geslapen tot in de late middag.

We hebben echt een heerlijke vakantie gehad. We hebben genoten van elk moment, zoveel mooie dingen gezien, zoveel leuke mensen ontmoet en veel meegemaakt. Voor herhaling vatbaar! Maar de volgende keer doen we het wel anders. Waarbenjij.nu was trouwens ook ideaal. Bedankt voor al jullie leuke reacties, en we zien elkaar snel!


Alle foto's staan online, en zijn te vinden op:
http://www.4shared.com/file/119435315/1a74427d/P7070001.html

Pep en Rein,
officieel Backpackers nu.