Dag 7 en 8

Vandaag (maandag) zijn we om half 9 opgestaan om naar Hvar te gaan, een van de eilanden van Kroatie. De boot gaat maar 2 keer per dag, en zit elke keer vol. Vandaar dat we op aandringen van de boot-kaartjes-verkoopster vroeg kaartjes moesten kopen voor de boot van 11 uur. Nog eventjes rondgelopen en even geinternet om jullie berichtjes te checken en om nog wat slaapplekken te zoeken voor dinsdag in Dubrovnik. Lekker door de stad gewandeld, gechillt in het park en Pep trok veel aandacht van de oudjes door zijn jongleren. Daarna lekker koffie drinken.
Als je een koffie besteld hier, krijg je gelijk een hele sterke espresso, normale koffie kennen ze niet hier. Ze hebben wel koffie met melk, maar dat is dus koffie verkeerd. Waaar is de normale koffie heen??
Dan maar naar de boot lopen want die ging.

Op de boot wordt je dus op een soort van vliegtuigstoel gezet. Hmm..pauper! Je mag niet het dek op.
Dan maar een uur of wat mensen kijken en beetje lezen over wat we straks gaan zien. Blijkt dat Hvar een van de mooiste eilanden is, en ook in de top 10 staat van de mooiste eilanden ter wereld.
Ze hebben daar mega veel zonuren per jaar en verbouwen veel wijn. Erg lekkere zoete zoals we al hadden ondervonden bij ons in de supermarkt :)

Ze hebben op Hvar ook erg veel lavendel. Die hebben we achteraf jammergenoeg niet gezien, maar ze verkopen overal wel van die geurbollen op die toeristische kutzooimarkten.
Wat ook opvallend is, is dat Stari Grad (oude stad), het plaatsje waar we later de ferry terug zouden nemen stamt uit het jaar 385 B.C.
Het is een van de oudste plaatsen in Europa.

Na dit te weten te komen, was de ferry bijna in Hvar. We stapten uit, en pakten onze spullen en keken eerst eens even rond... Wauw! Hvar is echt een onbeschrijfelijk mooi eiland.. bergen tot aan de helder blauwe zee, oude gebouwen rondom de bergen waar zo nu en dan een kasteel op de top staat.
Ok nu eerst maar even vragen of er vandaag nog wel een boot terug gaat, want dat hadden we nog niet eens uitgezocht. Er stond namelijk in de Lonely Planet dat de ferry's ''daily'' gingen. Ja dat is kut als dat zo is! Ja nou dan verzinnen we wel iets zei Pep, je hebt toch vakantiegeld gestort gekregen van jullie mam dus dan trakteer jij maar op een hotelletje! Haha niet! Dus gelijk maar op zoek naar een info van de ferry's. Gelukkig konden we diezelfde dag nog terug.

Daarna hebben we heerlijk rondgezwalkt langs de kust. Overal echt prachtig uitzicht op de zee en overal bootjes en kleine eilanden. Het is hier super warm, maar erg groen. Overal cacteiii of cactussen en palmbomen.
We hadden een kaartje gevraagd bij de informatie (bushalte) en daar stond op dat we op een stukje lopen verderop konden zwemmen.
Dus wij een stukje lopen. Overal langs de met kiezels bezaaide rotsachtige kust, lagen mensen te zonnen en lagen mensen in het water. Toen we bij een hotel/resort aankwamen konden we gewoon doorlopen.. We dachten dat het prive stranden waren maar dat was niet zo.
In een kleedhokje langs de kant even omgekleed, en daarna lekker om de beurt het water in.
Zooo helder dat water, en lekker van temperatuur! Echt een paradijs op aarde, en een aanrader voor mensen om op vakantie te gaan.
Het is hier toeristisch, maar niet te. Ze hebben hier de Amerikaanse metaliteit nog niet toegelaten en de prijzen zijn nog gewoon normaal. We hebben maar een Mac Donalds gezien hier! De huizen en de mensen zijn prachtig en erg aardig. Een super vakantiegevoel, en we zouden het hier zeker nog een paar weken uithouden.

Toen rond een uur of 3 hadden we wel genoeg van op de stenen liggen. We zagen trouwens nog een hoop zee egels tegen de rotsen zitten onder water. Volgens Joe, Renee's buurman, moest je daar wel voor uitkijken. Daarna gingen we op zoek naar wat te drinken.. We zijn ergens in een barretje gaan zitten en hebben...jawel je raad het al... een biertje gedronken! Nou ja, tje? Weer een halve liter zoals gewoonlijk.

Heerlijk zo aan de haven, overal rijden karretjes om bagage of fruit mee te vervoeren, een beter optie dan een auto. Dat gaat hier niet zo makkelijk want het is redelijk smal.

Wat hebben de mensen hier een handigheid met boten! Zo hup! Even makkelijk aanmeren en eraf springen. Langs de kant ook allemaal opatjes die met alleen een vislijn lekker aan het vissen zijn.
De mensen zijn hier ook beeldschoon, een beetje intimiderend.
Na het drankje, om 4 uur, dachten we alvast terug te lopen naar de bushalte. De bus naar de ferry vertrok namelijk om 17.10 en die konden we natuurlijk niet missen!
Na 10 min waren we al bij de halte. Het ziet er hier veel groter uit dan dat het is. Te voet is alles goed te doen.
Met de tijd die we overhadden zijn we een zijstraatje ingegaan, waar Rein graag heenwilde. We sloegen een willekeurig straatje links in, en voor we het wisten waren we een eindeloze trap aan het beklimmen. Halverwege keken we om.. Nice! Verder...
Boven keken we weer om...WOW!
Nog steeds maar 5 min verder, konden we nog verder omhoog. Via een zigzaggend pad beklommen we de berg waar het kasteel op bleek te staan.
''Is dat niet te ver?'' ''We kijken wel''
Onderweg veel vreemde bomen en planten gezien. En er was een takkeherrie van een soort van krekels die de bomen bewoonden. Toen nog even wat jaloersmakende foto's gemaakt (die vallen volgens ons wel in de smaak, zo te lezen). We vinden het zo fijn dat we dit allemaal maar even geregeld hebben.

Halverwege op de berg stond een kerkje. Na wat spieken door de gesloten deur was het volledig ingericht. Van de buitenkant leek het net een verlaten ding. Grappig.

"Wedden dat als we boven komen we moeten betalen?" "Hihi ja". Stond er bovenop de berg zo'n gast met een ezel z'n zooi te verkopen, en voor 10 kuna mocht je een foto van dat beest maken. Haha.

Ohjeej, de ingang van het kasteel. Mochten we betalen? Jep. En deden we dat? Nee. De binnenkant is toch meestal niet heel boeiend.

Dan maar weer terug naar beneden, want de bus kwam zo. Wij de bus, lekker door de bergen karren, tunnels, haarspeldbochten op honderd meter hoogte langs de afgrond... en geen vangrail. Langs de kust zie je af en toe hotels en huizen, strandjes langs het mooiste groenblauw water ooit. Van bovenaf zag je zo de bodem van het water. Verder is het vooral heel veel bos. Ongereptheid... Hmmmm....

Jammer dat we alweer moesten gaan. We kwamen weer aan bij de boot terug, die van Stari Grad vertrok. Dat was een eerste klas versie van de vorige... We mochten lekker op het bovendek. Straks in Split nog wat eten want we rammelen.

"Zijn dat meeuwzeeuwen?"
"Nee, dat zijn zeekakkelefoegussen."
"Wat zijn dat?"
"Geen idee, dat heb ik van m'n papa geleerd."

Toen we eindelijk terug in Split waren,was het overal erg druk. We gingen maar een zijstraatje in om wat te eten. We liepen ergens naar beneden en kwamen op een plein uit waar we lekker mosselen hebben gegeten. Daarna nog even door Split rondgedwaald en de bus terug genomen. Het nachtleven hier bestaat volgens ons vooral uit chillen op straat. Echt clubs zijn er niet. We hebben het echte clubben sowieso nog niet geproefd, wel schepijs en dat smaakte erg goed.

Bij de tent nog een wijntje en naar bed, want dinsdag zouden we weer verder gaan met de reis.

Wist je trouwens dat:
Auto's hier in vliegtuigzakken zitten.
De bus duurder is dan een halve liter bier.
Dat duitsers hier een eigen versie hebben van "begin de dag met een dansje", namelijk Gutemorgen Sonneschijn.
Er heel veel eekhoorns en salamanders rondlopen op de camping.
Ze hier Ray Ben zonnebrillen hebben voor 10e, waarvan het merkje er na 3 keer krabben van af is.

DAG AAACHTTTTTTT 8 --------------
Dinsdag veel te vroeg opgestaan, alles afgebroken en weer ingepakt. Broodje gehaald en de bus naar het station genomen, waar we lekker geen kaartje voor hebben gekocht. Daar hebben we een kaartje gekocht voor de bus naar Dubrovnik, 109 Kn per stuk... Holy shit! Dat is 15e.
We kwamen Thomas nog tegen, iemand die we onderweg naar Zagreb ontmoet hadden. Nog even staan kletsen, leuk!

We gingen de bus in, moesten we ook nog betalen voor de bagage. 17 kuna. Afzetters. En sjago dat ze waren.

Toen we het bebouwde gebied uit reden, was het echt super mooi. Net als op Hvar, slingerwegen en afgronden, heldere zee... Hmm. Wel erg warm weer hier. We reden altijd langs de kust richting het zuid-oosten. En overal waren mensen aan het zwemmen, echt jaloersmakend!
De reis duurde 4,5 uur en we hebben ons goed vermaakt met de lokale bevolking op de pauzes. Nonnen die echt zakken vol met chips, snoep en chocolade kochten en ijsjes aten als een gek!
Bij de grens van Bosnie-Kroatie zagen we nog een dolfijn zwemmen. Super mooi.

In Dubrovnik was het echt een chaos met al die hostel-proppers. 'Need appartment?'' Ja eigenlijk wel.
Allemaal begonnen ze over 200 kuna.. veel te veel. Proberen af te dingen want het aanbod was groot genoeg. ''We can't pay more than 150'' ''That's crazy, you can't sleep for that. Hostel is 300, app even 600.'' '' Yeah but we won't pay more than 150''.
Uiteindelijk bleek 150 (20 euro) echt te weinig, en besloten we met een aardige betrouwbare vrouw mee te gaan die 180 per nacht goed vond. Maar dan moesten we wel minimaal 2 avonden blijven. We kregen zelfs een lift naar haar huis! Lekker zo in de hitte!
Sylvana heette ze. Na 10 min rijden in de blauwe kia kwamen we bij het huis van haar vader. Gelegen in een achterbuurt van Dubrovnik. Ergens tussen de oude en nieuwe stad in. Er logeerden op dat moment ook nog 2 Deense meisjes, maar die hebben we niet meer ontmoet.

Bij Sylvana thuis ontmoetten we ook nog haar vader. Het huis zag er echt rommelig uit, maar de mensen waren erg aardig en gastvrij.

Nu moeten we weer stoppen, want het internet is bijna op :)
Veel groetjes uit een veeeel te heet Kroatie!